مادر فاطمه(س)

دلم گرفته ای خدا عقده کجا باز کنم                   

بگوکجا روم خدا درد دل آغاز کنم

به هر طرف که رو کنم غمم فزون تر است خدا              

بگو که دردِ دلِ خود پیش کی آغاز کنم

روزِ شهادتِ دختِ نبی اکرم است                     

بگو برای که خدا مشکلمُ باز کنم

چاره درد من خدا به دست تو باز میشه                

روی به هر که میکنم دری بروم باز نمیشه

وقت نماز وقت اذان تو نیمه های دل شب                    

دست بدعا برمیدارم که حاجتم روا بشه

گرهِ کور زندگیم از اول جوانیم بدست غیرتو

خدا بازنشد بازنشد باز میگم خدا خدا

چرا تو ای شکسته دل خدا خدا نمیکنی               

شهیده مدینه را چرا صدا نمیکنی

برای درد بی دوا چرا دعا نمیکنی                

بگو خدا خدای هست دوای درد تو خدا

بگو بحق فاطمه به پهلوی شکسته اش                  

به صورت کبود او به بازوی ورم گشته اش

به محسن شهید او به پشت در                         

نشسته اش که فضه را صدا کند برای درد بچه اش

مگر علی نبود که او صدا کند علی بیا                   

علی را برده بود عدو فاطمه پس چها کند

دست علی که بسته بود                          

زهرا که را صدا کند در را عدو شکسته بود

زهرا که را صدا کند ناله او بلند شد                   

  فضه خذینی داشت او دست بپهلوش گرفت

گفت خدا محسن من سقط شده                        

ناله یارب یاربش بلند شد خدا خدا

دلم دارد بسی گردُ غباری                        

به هیچ منزل نمیگیرد قراری

دل من کوره آهنگرانست                        

غم دردم ز دست دیگرانست

خدایا مهربانا چاره سازی                        

چرا درد مرا درمان نسازی

گناهم بیش از حد است خدایا                           

ببخش کوه گناهم حق زهرا

نما حاجت روا جمله خلایق                             

به حق پنج تنُ آل طه